ဒဏ္စီရင္ျခင္း အထက္ရွိ က႐ုဏာေတာ္

ကၽြန္မ၏ကေလးမ်ား စကားမ်ားရန္ျဖစ္ၾကၿပီး တစ္ဦးကိုတစ္ဦး အျပစ္ေပးရန္ ကၽြန္မထံ လာေရာက္ တိုင္တန္းၾကေသာအခါ ေနရာသီးသန္႔ခြဲၿပီး သူတုိ႔၏ျပႆနာကို နားေထာင္ ေပးသည္။ ထိုေနာက္တြင္ ေမာင္ႏွမႏွစ္ဦးစလံုးတြင္ အျပစ္႐ွိေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိရၿပီး သင္႔ေလ်ာ္မွ်တသည့္ အျပစ္ဒဏ္ခံရမည္ဟု ေျပာရာ၊ တစ္ဦးကို အလ်င္အျမန္ အျပစ္ဒဏ္ ေပးရန္ ႏွစ္ဦးစလံုး အၾကံျပဳၾကသည္။ သို႔ေသာ္ သူတို႔ ေပးေစလိုသည့္ အျပစ္ဒဏ္ကို သူတို႔အေပၚ အျပန္အလွန္ ေပးလိုက္သျဖင္႔ သူတို႔အံ႔ၾသသြားၾကသည္။ အျပစ္ဒဏ္ စီရင္ခ်က္သည္ အျခားသူတစ္ဦးအတြက္ ရည္႐ြယ္ခဲ႔စဥ္က မွ်တသည္ဟု ထင္ရေသာ္လည္း မိမိကိုယ္တိုင္ခံရသည့္အခါ ‘‘မမွ်တ၊မတရား’’ဟု ကေလးမ်ား ၀မ္းနည္းေၾကကြဲၾကသည္။

ကၽြန္မ၏ ကေလးမ်ားအျဖစ္က ႐ွင္ယာကုပ္ၾသ၀ါဒစာ အခန္းႀကီး ၂ အငယ္ ၁၃ တြင္ ဘုရားသခင္ သတိေပးထားသည့္ ‘‘က႐ုဏာမ႐ွိဘဲ တရားစီရင္ျခင္း’’ကို သတိရေစသည္။ ခ်မ္းသာသူကို မ်က္ႏွာသာေပးျခင္း၊ မိမိကိုယ္ကို ေ႐ွ႕တန္းတင္ျခင္းထက္ အျခားသူကို…

ထိုင္ခံုခါးပတ္ ပတ္ထားရန္

ထိုင္ခံုခါးပတ္မ်ား ပတ္ထားရန္ အခ်က္ျပခလုတ္ကို ေလယာဥ္မႉးက ဖြင္႔လိုက္သျဖင္႔ ၾကမ္းတမ္းသည့္ေလထုထဲသို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္႐ွိေနေၾကာင္း ျပေနသည္။ ‘‘သင္႔ ထိုင္ခံု႐ွိရာကို ခ်က္ျခင္းျပန္သြားၿပီး ထိုင္ခံုခါးပတ္ကို ခိုင္ခိုင္ပတ္ထားပါ။’’ ဟူသည့္ သတိေပးခ်က္ကို လိုအပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ေလယာဥ္အမႈထမ္းမ်ားက ေၾကျငာေလ႔႐ွိသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကမ္းတမ္းသည့္ေလထုထဲ၌ ခါးပတ္ မပတ္ထားသည့္ခရီးသည္မ်ားအေနျဖင္႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရႏိုင္သည္။ ထိုင္ခံုတြင္ လံုျခံဳစြာရွိေနလွ်င္ ၾကမ္းတမ္းသည့္ေလထုကို   ေဘးကင္းစြာ ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ၾကမည္ပင္။

အမ်ားအားျဖင္႔ ဘ၀ကိုအေႏွာင္႔အယွက္ေပးသည့္ အေတြ႕အၾကံဳ၊ အျဖစ္မ်ားက ႀကိဳတင္သတိေပးၿပီး ေရာက္လာ ျခင္းမဟုတ္။ သို႔ေသာ္  ခ်စ္ႏွစ္သက္ဖြယ္ အဘဘုရားက ကၽြႏု္ပ္တို႔၏႐ုန္းကန္ရမႈ မ်ားကိုသိၿပီး ဂ႐ုစိုက္သည္။ ကၽြႏု္ပ္ တုိ႔၏ေသာကမ်ား၊ နာက်င္ရမႈမ်ားႏွင္႔ ေၾကာက္႐ြံ႕မႈမ်ားကို သူ႔ထံသို႔ ယူေဆာင္လာရန္ ကိုယ္ေတာ္ဖိတ္ေခၚသည္။ ‘‘ငါတုိ႔ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္းသည္ ငါတို႔ခံရေသာဆင္းရဲဒုကၡ မ်ားေၾကာင္႔ မၾကင္နာႏိုင္ေသာသူမဟုတ္။ ငါတုိ႔ခံရသည္ နည္းတူ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ စံုစမ္းေနွာင္႔ယွက္ျခင္းတို႔ကို ခံဖူးေသာသူျဖစ္ေတာ္၏။ သုိ႔ရာတြင္၊ ဒုစ႐ိုက္အျပစ္ႏွင္႔ ကင္းလြတ္ေတာ္မူ၏။…

ပင္႔ကူမ်ားႏွင္႔ ဘုရားသခင္၏အနီးတြင္႐ွိျခင္း

အဆိပ္ရွိပင္႔ကူမ်ားကို သေဘာက်ႏွစ္သက္သည့္ကေလးကို ကၽြန္ေတာ္ မေတြ႕ဖူးပါ။ အထူးသျဖင္႔ အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္တြင္ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔သမီးသည္ အိပ္ယာ၀င္ကာနီးတြင္ သူ၏အိပ္ယာနား၌ ပင္႔ကူတစ္ေကာင္ကို ေတြ႕ၿပီး ‘‘အေဖ ... ပင္႔ကူႀကီး’’ ဟု သူေအာ္ဟစ္ ေတာ႔သည္။ ကၽြန္ေတာ္႐ွာေဖြေသာ္လည္း ေျခ႐ွစ္ေခ်ာင္းႏွင္႔ က်ဴးေက်ာ္သူ ပင္႔ကူကို မေတြ႕ပါ။ ‘‘သမီးကို အႏၲရာယ္မျပဳပါဘူး’’ ဟု သူ႔ကို အေသအခ်ာ ေျပာေသာ္လည္း သူလက္မခံပါ။ သူ႔အိပ္ယာ နားတြင္ေနၿပီး ေစာင္႔ၾကည့္ေပးမည္ဟု ေျပာမွ အိပ္ယာ၀င္ရန္ သူသေဘာတူခဲ႔သည္။

သမီးေလး ၿငိမ္သြားေသာအခါ သူ႔လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ ထားရင္း ‘‘အေဖ သမီးကို ခ်စ္တယ္။ သမီးနားမွာ အေဖ ႐ွိတယ္။ ဒါေပမဲ႔ သမီးသိလား၊ ဘုရားသခင္က သမီးကို အေဖနဲ႔ အေမထက္ ပိုခ်စ္တယ္။ ဘုရားသခင္ သမီးရဲ႕အနားမွာ ႐ိွေန တယ္။ သမီးေၾကာက္လန္႔တဲ႔အခါတိုင္း ဘုရားသခင္ဆီ ဆုေတာင္းႏိုင္တယ္’’…

ႀကီးျမတ္ေသာသမားေတာ္ႀကီး

Dr. Rishi Manchanda က သူ႔လူနာမ်ားကို ‘‘ဘယ္မွာေနလဲ’’ ဟုေမးသည္။ ေနရပ္လိပ္စာကို သိရ႐ံုမွ်ေမးျမန္းျခင္း မဟုတ္ပါ။ ျဖစ္ေလ႔႐ွိသည့္သေဘာကို သူႀကိဳသိ ေနျခင္းေၾကာင္႔ပါ။ သူ၏မစမႈအကူအညီရယူရန္ ေရာက္လာသူမ်ားသည္ ပတ္၀န္းက်င္ ဖိအားမ်ားစြာခံရေသာအေျခအေန၌ ေနထိုင္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ မိႈစြဲျခင္း၊ ပိုးမႊား အင္းဆက္မ်ားႏွင့္ အဆိပ္အေတာက္မ်ားက သူတို႔ကို ဖ်ားနာ ေစသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ Upstream Doctors ဟု သူေခၚဆို သည့္အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အက်ိဳးေဆာင္ဆရာ၀န္တစ္ဦး ျဖစ္လာ သည္။ ဤအဖြဲ႕မွ၀န္ထမ္းမ်ားသည္ အေရးေပၚက်န္းမာေရး ေစာင္႔ေ႐ွာက္မႈေပးသူ၊ လူနာႏွင္႔ ရပ္႐ြာ၀န္းက်င္တို႔  ပူးေပါင္းၿပီး ပိုမိုေကာင္းမြြန္ေသာ က်န္းမာေရးအရင္းအျမစ္ရ႐ွိေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးသည့္ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ားျဖစ္သည္။

သူ႔ထံသို႔ေရာက္႐ွိလာသူမ်ားကို သခင္ေယ႐ႈ ကုသေပးရာတြင္ (မ ၄း၂၃-၂၄) သူတို႔၏ခႏၶာပိုင္း၊ ႐ုပ္ပိုင္းလိုအပ္ခ်က္၊ အေရးေပၚလိုအပ္ခ်က္မ်ားထက္ ေက်ာ္လြန္ၿပီး ျမင္ႏိုင္ေအာင္ ထိုသူတို႔၏မ်က္စိကို ဖြင္႔ေပးခဲ႔သည္။ အနာၿငိမ္းျခင္း နိမိတ္လကၡဏာထက္ သာလြန္ေသာအရာကို ေတာင္ေပၚေဒသနာအားျဖင္႔…

မလံုေလာက္ဘူး

ဘုရားေက်ာင္းမွအိမ္သုိ႔အျပန္လမ္းတြင္ ကၽြန္မသမီးက ကားေနာက္ခန္းတြင္ထိုင္ၿပီး ေရႊငါးမုန္ႂကြပ္ကို စားေကာင္းေကာင္းႏွင္႔စားေနရာ က်န္ေမာင္ႏွမမ်ားက သူတို႔ကိုလည္း ေကၽြးရန္ ေတာင္းစားၾကသည္။ ေမာင္ႏွမမ်ား အျပန္အလွန္ေျပာဆိုေနၾကသည္ကို ျပန္လည္ တည့္မတ္ေပးရင္း မုန္႔ထုပ္ကိုေမာင္ပိုင္စီးထားသည့္ သမီးအား ‘‘ဒီေန႔ ဥပုသ္စာေျဖ ေက်ာင္းမွာ ဘာလုပ္ခဲ႔ရလဲ’’ ဟု ကၽြန္မေမးလုိက္ သည္။ သမီးက ‘‘ေပါင္မုန္႔ထည့္ဖို႔ျခင္းနဲ႕ ငါးေတြလုပ္ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ကေလးတစ္ေယာက္က သခင္ေယ႐ႈကို မုန္႔ငါးလံုးနဲ႔ ငါးႏွစ္ေကာင္ေပးခဲ႔လို႔ ႐ွင္ေယ႐ႈက လူေပါင္း ၅၀၀၀ ေက်ာ္ကို ေကၽြးေမြးခဲ႔တယ္ ေလ’’ ဟု ျပန္ေျပာျပသည္။

‘‘အဲဒီလို ကိုယ့္မွာ႐ွိတာကို မွ်ေ၀ေပးတဲ႔ အဲဒီ ကေလးက အရမ္းသေဘာေကာင္းတာပဲေနာ္။ သမီးမွာ႐ွိတဲ႔ ေ႐ႊငါးမုန္႔ႂကြပ္ကို ေမာင္ႏွမေတြကို ေ၀ေပးဖို႔ ဘုရားသခင္ေျပာေနတယ္လို႔ သမီးမထင္ ဘူးလား’’ ဟု ကၽြန္မေမးရာ ‘‘မထင္ဘူးေမေမ’’ ဟု သူျပန္ေျဖခဲ႔သည္။

မုန္႔အားလံုးကို သူတစ္ေယာက္တည္း ေမာင္ပိုင္စီးမလုပ္ရန္ ကၽြန္မႀကိဳးစားၿပီး…